Een maand geleden zijn we van Amsterdam naar Frankrijk verhuisd. We hebben de zekerheid van een baan, een piepklein flatje en een heerlijk leven daar ingeruild voor een oude boerderij in de Dordogne, die we aan het verbouwen zijn tot vakantiehuisjes. De meest verrassende verandering in ons leven is de tijd.
De tijd vliegt sneller voorbij dan ooit, maar is vager en minder gestructureerd. Ik heb geen contract voor bepaalde uren, ik ben vergeten hoe ik mijn wekker moet zetten, ik pendel niet, lunchen doe ik wanneer ik honger heb en duurt zolang het duurt, weekends en weekdagen zijn inwisselbaar, ik krijg geen maandsalaris.
Ik heb nog steeds deadlines en tonnen te doen. Maar ik krijg een kleine opwinding als ik me realiseer dat ik voor het eerst in decennia niet weet welke dag het is. En dat doet er helemaal niet toe. Er is geen heden zoals tijd.